Monday, November 20, 1989

प्रीत

श्रीरंगाने  मारला  खडा
घट  शिरीचा  फुटला
नखशिखांत  भिजले,  पुरी  मी 
तोलही  माझा  सुटला

यमुनातीरीच्या  वाळूवरती
पडले   कशी   कळेना
जाऊ  कशी  आता  घरी  मी
असह्य  या  वेदना

गर्द  रान  हे  दाट  सभोती
संध्येच्या  वेळेला
अडले  कशी  मी  या  एकांती
सखीही  ना  संगतीला

श्रीरंगाला   मग   पाहवेना
दीनवाणी  मम  स्थिती
उचलून  घेता  बाहुत  त्याच्या
बहरून  आली  प्रीती

या  प्रीतीचे  रूप  चिरंतन
युगायुगांची   बाधा
लक्ष  गौळणी  गोकुळी  जरी  का
एकच  वेडी  राधा

सुरेश नायर
(१९८९)

Thursday, June 22, 1989

पश्चिमेला सूर्य ढळला


'तिन्ही सांजा सखे मिळाल्या' जेव्हा मी पहिल्यांदा ऐकलं त्यावरून हे गीत सुचलं. सुरुवात जरी तशी असली तरी पहिल्या ओळीनंतर चाल बदलते. 



पश्चिमेला सूर्य ढळला
दही दिशा अंधारल्या

नभी तारका उगवल्या
गार वारा कुठून आला
कुणी माझ्या मनास ऐसा
हळुवार स्पर्श केला 

जाई जुई उमलल्या
रातराणीस कैफ चढला
गंध चोहीकडे पसरला
मनी माझ्या तरंग उठला

छाया वृक्षतृणांच्या
झाल्या दाट काळ्या
सागर हा शांत झाला
परी लाटा मनी उसळल्या

तू जिथे मी तिथे

A new duet song composition by me. All the photos are taken by me on recent trips. तू जिथे मी तिथे, मी जिथे तू तिथे राहूया येथ ना, राहुदे जग...