प्रियकर

 देखता  लोचनी, गुंफलो  वचनी

गेलो  हरपुनी पाहता तुला

सोडून जगाला, विसरून स्वतःला

तुझाच  झाला प्रियकर  हा

तृषित मनात, आनंदतुषार

आनंदघन कि बरसला

पहिल्या प्रीतीची, पहिली सर

पालवी पहिली ये बहरा

  

सुरेश नायर