देखता लोचनी, गुंफलो वचनी
गेलो हरपुनी पाहता तुला
सोडून जगाला, विसरून स्वतःला
तुझाच झाला प्रियकर हा
तृषित मनात, आनंदतुषार
आनंदघन कि बरसला
पहिल्या प्रीतीची, पहिली सर
पालवी पहिली ये बहरा
सुरेश नायर
Thursday, October 18, 1990
Subscribe to:
Comments (Atom)
उंच उंच माझा झोका
उंच उंच माझा झोका, झोका बांधला आकाशाला झोका चढता, उतरता झाला पदर वारा-वारा झोक्याला देते वेग, पाय टेकून धरणीला लाल मातीच्या परागाचा, रंग च...
