देखता लोचनी, गुंफलो वचनी
गेलो हरपुनी पाहता तुला
सोडून जगाला, विसरून स्वतःला
तुझाच झाला प्रियकर हा
तृषित मनात, आनंदतुषार
आनंदघन कि बरसला
पहिल्या प्रीतीची, पहिली सर
पालवी पहिली ये बहरा
सुरेश नायर
अंगणात पारिजातकाचा सडा पडे, कधी फुले वेचायला येशील इकडे (When will you come, to pick the flowers from my garden)
ये पावसा मेघांचा रथ करुनी भेटून जा तू आनंदे बरसोनी संकेत देई माती मृदगंध शिंपडूनी वाराही गाई गाणी येणार तू म्हणोनी सृष्टीच आहे सारी तुजसाठ...
No comments:
Post a Comment