Sunday, February 21, 2010

घर

'घर'...... Dictionary मध्ये पाहिलं तर एक रुक्ष वर्णन सापडतं "a building in which people live; residence for human beings ". पण खरंच घर या शब्दाला अन्न, वस्त्र, निवारा या प्राथमिक  गरजेपेक्षा  कितीतरी  मोठा अर्थ आहे. अगदी लहानपणीच  चिऊ-काऊच्या  गोष्टीतून घराची आणि आपली भेट  होते आणि आयुष्यभर वेगवेगळ्या  रूपाने, वेगवेगळ्या  अर्थाने  ते कायम आपल्या  सोबत  राहते. यातूनच  मग "घर असावे  घरासारखे, नकोत  नुसत्या  भिंती,  तिथे  असावा  प्रेम-जिव्हाळा,  नकोत  नुसती  नाती" या सारखे  काव्य  रूप घेते. याच  घरावर  लिहिलेली  एक  कविता.

घर , एक  वास्तू,  विटा  मातीची
घर , एक  कल्पना,  प्रत्येकाच्या  मनाची

घर  थारा  निवारा, कष्टाचे  अन  घामाचे
घर  इच्छा  आशा, सुखद  आठवणींचे

घर  महाल, वाडा,  झोपडे, वारूळ  गुहा, खोपटे
कधी  कपार  उंच  कड्याची, कधी  भुयार  पोखरलेले

घर  बालपणीचे, भातुकलीतल्या  खेळातले
गोष्टीतल्या  चिऊ  काऊचे, एक  मेणाचे  एक  शेणाचे

घर  तारुण्याचे, जिद्ध  अपेक्षा  आकांक्षेचे
भविष्याच्या  ओढीचे,  गोड  गुलाबी  स्वप्नांचे

घर  वार्धक्याचे, आश्रयाचे  आधाराचे
 स्मरीत, विस्मरीत अश्या आठवणींच्या  गोतावळयाचे

घर  प्रेमाचे, विश्वासाचे,नातीगोती,  जुळल्या  मनांचे
घर  संशयाचे, विरल्या स्वप्नांचे, दुभंगले  विखुरले  विभागलेले

घर  असते प्रत्येकाचे, किती  भिंती खिडक्या  दारे
सजवायचे  कसे,  भरावे  कशाने, हे  ठरवावे  ज्याचे  त्याने

सुरेश नायर
२/२०१०

No comments:

Post a Comment

ये पावसा

ये पावसा मेघांचा रथ करुनी भेटून जा तू आनंदे बरसोनी  संकेत देई माती मृदगंध शिंपडूनी  वाराही गाई गाणी येणार तू म्हणोनी सृष्टीच आहे सारी तुजसाठ...